Banki inwestycyjne zajmują się pierwszą ofertą publiczną akcji, która ma miejsce, gdy dana firma postanawia zostać spółką giełdową, oferując akcje. Firma, która chce upublicznić i zaoferować swoje akcje, kieruje się do banku inwestycyjnego.
Bank inwestycyjny, po zbadaniu całkowitej wartości przedsiębiorstwa i biorąc pod uwagę procentowy udział własnościowy, którego spółka chce zrzec się w formie akcji, obsługuje początkową emisję udziałów na rynku, w zamian za opłatę, jednocześnie gwarantując spółce ustaloną minimalną cenę za akcję. W interesie banku inwestycyjnego leży zatem to, aby wszystkie oferowane akcje były sprzedawane po możliwie jak najwyższej cenie. Oferowane akcje są najczęściej kupowane przez dużych inwestorów instytucjonalnych, takich jak fundusze emerytalne lub towarzystwa funduszy inwestycyjnych.
Rynek ten jest znany jako rynek pierwotny lub początkowy. Po wydaniu akcji na rynku pierwotnym, cały handel akcjami odbywa się za pośrednictwem giełd papierów wartościowych na, tak zwanym, rynku wtórnym. Termin „rynek wtórny” jest nieco mylący, ponieważ jest to rynek, na którym przeważająca większość handlu akcjami odbywa się na co dzień. Maklerzy natomiast mogą, ale nie muszą, działać również jako doradcy finansowi.
Kupują i sprzedają akcje swoim klientom, którzy mogą być inwestorami instytucjonalnymi lub indywidualnymi inwestorami detalicznymi. Analitycy badania rynku kapitałowego mogą być zatrudniani przez firmy maklerskie, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, fundusze hedgingowe lub banki inwestycyjne. Są to osoby, które badają spółki notowane na giełdzie i próbują przewidzieć, czy akcje spółki prawdopodobnie wzrosną, czy też spadną.
Zarządzający funduszami lub portfelem, który obejmuje menedżerów funduszy hedgingowych, zarządzających funduszami inwestycyjnymi i funduszami giełdowymi, są ważnymi uczestnikami rynku giełdowego, ponieważ kupują i sprzedają duże ilości akcji. Jeśli popularny fundusz inwestycyjny zdecyduje się zainwestować w konkretny kapitał, to popyt na same akcje jest często na tyle znaczący, aby cena akcji była zauważalnie wyższa.
Ogólna wydajność rynków giełdowych jest zwykle uważnie śledzona i znajduje odzwierciedlenie w wynikach różnych indeksów giełdowych. Indeksy giełdowe składają się z szeregu zapasów, które mają odzwierciedlać ogólne wyniki akcji. Same indeksy giełdowe są przedmiotem obrotu w formie opcji i kontraktów, które są również przedmiotem obrotu na regulowanych giełdach.
Kluczowe notowania giełd światowych, to, między innymi: Dow Jones, indeks Financial Stock Stock Exchange, indeks NASDAQ Composite, indeks Hang Seng czy indeks Standard & Poor’s.
Dwoma podstawowymi koncepcjami handlu giełdowego są hossa i bessa. Termin „hossa” używany jest w odniesieniu do rynku akcji, na którym zazwyczaj cena akcji rośnie. Jest to rynek, na którym inwestuje większość inwestorów, ponieważ większość inwestorów giełdowych to kupujący, a nie krótkoterminowi sprzedawcy akcji. Z „bessą” mamy do czynienia wówczas, gdy ceny akcji ogólnie spadają. Inwestorzy mogą nadal osiągać zyski, nawet na rynkach bessy, poprzez krótkoterminową sprzedaż.
Krótkoterminowa sprzedaż to praktyka zaciągania pożyczek, których inwestor nie posiada od firmy maklerskiej, a która ma udziały w akcjach. Następnie inwestor sprzedaje pożyczone akcje na rynku wtórnym i otrzymuje pieniądze z tej sprzedaży. Jeśli cena akcji spadnie, tak jak inwestor ma nadzieję, wówczas może on osiągnąć zysk, kupując wystarczającą liczbę akcji, aby zwrócić brokerowi liczbę udzielonych przez niego pożyczek po cenie całkowitej, niższej niż ta, którą otrzymał za sprzedaż udziałów wcześniej, po wyższej cenie.
Na przykład, jeśli inwestor uważa, że akcje spółki „A” prawdopodobnie spadną z bieżącej ceny 20 PLN za akcję, może odłożyć tzw. depozyt zabezpieczający w celu pożyczenia 100 akcji od jego pośrednika. Następnie sprzedaje te akcje po 20 PLN za każdą, za aktualną cenę, która daje mu 2000 PLN. Jeśli akcja spadnie do 10 PLN za akcję, inwestor może następnie kupić 100 akcji, aby powrócić z nimi do swojego brokera za jedyne 1000 PLN, pozostawiając mu zysk 1000 PLN.
Analitycy giełdowi i inwestorzy mogą patrzeć na różne czynniki, chcąc wskazać prawdopodobny przyszły kierunek akcji, których ceny poszybować mogą w górę, lub w dół.
Kapitalizacja rynkowa (zwana też czasami limitem rynkowym) akcji, to łączna wartość wszystkich dostępnych akcji w firmie. Wyższa kapitalizacja rynkowa zazwyczaj oznacza bardziej ugruntowaną pozycję na rynku i stabilną finansowo firmę.
